​پزشکی

پزشکی

حفاظت از سلامت و بازگرداندن تن­درستی انسان در هنگام بروز بیماری در هر تمدن و از آن جمله در پزشکی دوران اسلامی وظیفه پزشکان بوده است. بر این اساس پزشکان جهان اسلام و به ویژه پزشکان در گستره ایران اسلامی وظیفه داشتند راهکارهایی برای حفظ تن­درستی انسان­ها (با در نظر گرفتن روش زندگی آن­ها از قبیل خوردن و خوابیدن، آب و هوا، حرکت و استراحت) تدبیر کنند. همچنین آن­ها می­کوشیدند داروهایی برای درمان بیماری­های انسان بیابند. با توجه به این دو ماموریت اصلی، شاخه­های گوناگونی در پزشکی دوره اسلامی پدید آمد که از آن میان داروشناسی، گیاه داروشناسی، بیماری­شناسی، تشریح، جراحی و ابزارسازی پزشکی قابل اشاره­اند. بخش عمده دانش پزشکی در تمدن اسلامی همانند دیگر شاخه­های دانش در این تمدن، مجموعه­ای از دستاوردهای پزشکان و دانشمندان پزشکی هندی، ایرانی، سریانی و یونانی بود که سرانجام موجب پیدایش دانشی شد که امروزه با نام «دانش پزشکی دوره اسلامی» شناخته می­شود.

چشمگیرترین و ارزنده­ترین آثار پزشکان هندی، ایرانی، سریانی و یونانی پیش از اسلام در جریان نهضت ترجمه به زبان عربی ترجمه شد و زمینه پیدایش آثار مهم پزشکی دوره اسلامی مانند الحاوی تألیف محمدبن زکریای رازی، قانون ابن سینا و التصریف نوشته زهراوی را فراهم کردند.

برچسب‌ها: علوم اسلامی

اشیاء پیشنهادی

چشم‌پزشکی/ چشم/ بیماریها و نقصها

تذکرةالکحالین

  • دوره تاریخی: خوارزمشاهیان
  • کحّال، علی بن عیسی
چشم‌پزشکی/ چشم پزشکان

ترجمه فارسی تذکرةالکحالین

  • دوره تاریخی: صفویه
  • علی‌بن عیسی کحال
چشم‌پزشکی/ چشم پزشکان

شرایط جراحی

  • دوره تاریخی: افشاریه
  • ابوزین کحال
پزشکی/ چشم‌پزشکی

تشریح‌العین

  • دوره تاریخی: قاجاریه
  • محمّدحسین بن محسن گیلانی

نظر شما: