الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد _صفویه

تالیف مُحمّد بن مُحمّد بن نَعمان ملقب به شیخ مُفید و معروف به ابن المعلّم، فقیه و متکلم و از علمای برجسته شیعه سده ۴ هجری قمری(۴۱۳-۳۳۶)، نسخ داوود بن شمس بن داوود بن احمد بن حسن الشیبانی البحرانی در ۹۶۷ در مشهد، عنوان و نشان شنگرف،در حاشیه ص ‎۸۷ یک یادداشت از محمدرحیم عفی عنه، بین دو کتاب (ص‎۳۱۳) دو یادداشتی درباره خلفای علویین و بین فاطمه اسماعیلیه و به نقل از تاریخ قیروان، در صفحه بعد از صفحه خاتمه این صورت اجازه نوشته شده است: "قرأت هذه المجلدة علی سیدنا و مولانا النقیب الامام العالم الزاهد الصدر الکبیر کمال‌الدین جمال‌الاسلام...."، بالای بعضی از صفحات کلمه وقف نوشته شده بود اما آن را سترده‌اند (مانند ص ۶۶، ۶۷، ۸۶، ۲۹۹، ۳۰۱، ‎۳۰۹)، نام هر دو کتاب در لبه نسخه نوشته شده است سه برگ ابتدا نونویس، بر کاغذ نخودی رنگ در ۱۵۶ برگ ۱۵ سطری نوشته شده، جلد اثر تیماج قهوه ای است.