ابن ابی جمهور
ابن ابیجمهور محمّد بن زینالـدّین علی بن ابراهیم بن حـسن بن ابراهـیم بن ابیجمـهور اَحسائی/ لَحـصاوی (زنده در۹۰۴ ق) فقیه، محدّث و متکلّمِ صوفیمشربِ شیعی امامی است. در نیمة اول سدۀ ۹ ق در شهر احساء/ لحصاء بحرین بهدنیا آمد. وی ابتدا نزد فضلای احساء علوم متداول را فرا گرفت و از محضر پدر خود بهرهها برد، سپس به عراق سفر کرد و در نجف به حلقة شاگردان شیخ شرفالدین حسن بن عبدالکریم فتّال پیوست و از او اجـازة روایت گرفت. ابن ابیجمهور بقیة عمر خود را در خراسان گذرانید و همواره میان طوس و شهرهای دیگر در سیر و سفر بود. در طوس علاوه بر تدریس و تألیف، با علمای اهل سنّت در اثبات حقّانیت مذهب تشیّع و خلافت علی (ع) مناظراتی داشته است.