حافظ الاواح _{قاجاریه صفر ۱۱۹۳ قمری (قرن ۱۲) - ۱۵ شعبان ۱۳۴۲ قمری (قرن ۱۴)}

رساله‌ای است که حکیم رضوی راحةالدّوله در باب حرارت غریزی در دو «مقاله» نگاشته است: چهل وشش چیزی که مایهٔ کاهش حرارت غریزی است و پنجاه و پنج چیزی که مایهٔ تهی‌دستی است. وی رسالهٔ عربی را در ۱۳۱۱ق و ترجمهٔ اردو و فارسی آن را در ۱۳۱۴ق نگاشته و به میرزا اسماعیل‌خان نوّاب مخبرالدّوله اهداء نموده است. از دو رسالهٔ اردو و فارسی نمونهٔ دیگری در کتابخانه‌های ایران شناسایی و معرّفی نشده است.