​دوده کربن

​دوده کربن( Carbon Black)- شامل انواع رنگدانه‌های به دست آمده از سوزانیدن یا زغالی کردن گاز طبیعی، نفت، پشم و سایر مواد آلی می‌شود. تقریبا هیچ یک از این فرآورده‌ها کربن خالص نیستند اما همگی آنها حاوی مواد معدنی اضافی و هیدروکربن‌های خالص هستند. کربن رنگدانه مقاومی تولید می‌کند که هوا، نور و اسید و بازهای داغ تاثیری بر آن ندارند و فقط در اثر سوزانیدن در درجه حرارت‌های خیلی بالا آسیب می‌بیند. کربن به هر شکل که باشد رنگدانه دارای قدرت پوشانندگی مطلوب است. گاهی رنگدانه‌های روغنی ساخته شده با دوده کربن دیر خشک می‌شوند (هرچه ماده خالص آن‌ها بیشتر باشد زودتر خشک می‌شوند). اگر چه در همه رنگدانه‌های سیاه آلی، کربن جزء اصلی به شمار می‌رود، رنگمایه و استحکام آن‌ها به طور قابل توجهی تابع میزان کربن بی‌شکل و اندازه ذارت آن در رنگدانه است. دوده کربن یکی از تولیدات اختصاصی آمریکا می‌باشد که یک شعله دودآور از گاز طبیعی را در زیر استوانه‌ای چرخان فلزی سرد قرار می‌دادند. دود پس از برخورد با استوانه مرکزی سرد، انباشته شده و سپس با برس‌های پاک کننده جداسازی و جمع آوری می‌شدند. این رنگدانه، سیاه متمایل به قهوه‌ای سیر و دارای ته رنگ پایدار است و نسبت به دوده چراغ، دانه دانه تر و سخت تر است و برخلاف دوده چراغ به راحتی در آب خیس می‌خورد (جتتنز و استات، 1378، 26). اندازه و شکل ذرات در سیاه کربن بین 1 تا 100 میکرومتر و در سیاه حاصل از استخوان معمولا بین 1 تا 20 میکرو متر می با شد (McBride, 2002).

تصویر میکروسکوپی از سیاه کربنی در بزرگنمایی 500 برابر (McBride, 2002)