​سیینا

​سیینا ( سینای خام، سیینای پخته)(Sienna)- سیینای خام گونه‌ای خاص از اخرای زرد است که نامش را از محلی نزدیک شهر توسکان بر گرفته است. این رنگدانه در زمره اخرا یا رنگدانه‌های اکسید آهن قرار داشته و پیشینه کاربرد طولانی را به همراه دارد و در تمام دوره‌های تاریخ نقاشی اروپا و درتمام تکنیک های نقاشی استفاده شده است. از آنجا که این رنگدانه، رنگدانه خاکی است، نمی توان تمایز میان خانواده این رنگها قائل شد. زیرا تفاوت در میزان مواد معدنی است نه در نوع مواد. به دلیل شفافیت این رنگدانه به عنوان لعاب مورد استفاده بوده و به همین علت از نوع پخته و خام آن برای پرداخت چوب استفاده نموده‌اند. همانند اُخرا، سیینا نیز از اکسید آبدار گوتیت (Fe₂O₃.H₂O) به همراه سیلیس و آلومین تشکیل شده است اما در مقایسه با زرد اُخرا این ماده ته رنگ تیره تری دارد و قدری گرم تر است و به میزانی قابل توجه شفاف تر است. انواع مرغوب آن دارای درصد بالایی حدود 70 درصد، اکسید آهن دارند و مقادیر اندکی دی اکسید منگنز را دارا می‌باشند. ذرات این رنگدانه بسیار همگن و مخلوطی از ذرات شفاف، بی رنگ و قهوه‌ای- قرمز در کنار ذرات قهوه‌ای تیره (ذرات همسانگرد و گونه خاصی از گوتیت) و مقداری ذرات گوشه دار صورتی رنگ است. سیینای پخته از کلسینه کردن سیینای خام به دست می‌آید که در این صورت، ته رنگ و عمق رنگ سیینای خام خیلی تغییر می‌کند. این رنگدانه یکدست تر شده و دانه‌ها در نور عبوری قهوه‌ای مایل به قرمز دیده می‌شوند. ذرات در این رنگدانه، بلوری نیستند، شکست ندارند و ضریب شکست دانه‌ها متوسط و متفاوت است(جتتنز و استات، 1378، 142).