میر حسین ترک

​سیدحسین خوشنویس‌باشی

از اکابر خوشنویسان سده 13 هجری قمری است. اصلاً تهرانی است چنانکه در المآثر والآثار آمده هنگام ولیعهدی مظفرالدین شاه قاجار که از تهران به تبریز می‌رفت خوشنویس باشی با سمت معلمی ولیعهد تهــــران را ترک کرده و در تبریز اقامت گزیده است، سال 1300 هجری قمری در همانجا درگذشته است و بواسطه همیـــــن به خوشنویس‌باشی تبریزی معروف شده است.

مرحوم دکتر بیانی می‌گوید «مشق از او زیاد دیده ام و آنچه دستگیرم شده این است که وی در عداد نستعلیق نویسان درجه یک بوده که در استحکام و استواری و قدرت قلم از خوشنویسان طراز اول فروتر نیـــست و آنچه در خط او کم است ملاحتی است که در اکثر خوشنویسان تبریز وجود دارد. ولی آنچه مسلم است استحکام و قدرت قلم و اجرای فضاهای ناب در سیاه مشق‌هایش نشان از استعداد فوق العاده وی دارد، و خطش قابل اعتنــــــا و تعظیم است و گفته دکتر بیاتی غیر کارشناسی و از سر کم انصافی است. قطعات خط او در کتابخانه مجلس و مجموعه‌های خصوصی سلطان القرایی و عبدالرسولــــــــــــــی و امیرالکتاب (ملک الکلامی) و دکتر بیانی موجود است. کتابه روی سنگ قبر محمدشاه را صاحب احوال و آثار خوشنویسان منسوب به او می‌داند. (احوال و آثار خوشنویسان / دکتر بیانی ص151 با جرح و تعدیل)