فَرَسنامه صفویه
رسالهای است در شناخت اسبها و امراض و درمانهای پزشکی آنها در دو «قسم»: ۱. معرفت اسبان و سال و رنگ و نیک و بد آن (در چهل «باب»)؛ ۲. در علم بیطره و درمان اسبان (در سیوسه «فصل»). مؤلّف که ظاهراً از بازماندگان دیالمه و یکی از بزرگان بانفوذ در شمال ایران بوده این کتاب را در رمضان سال ۷۶۷ق تألیف و به سیفالدّین ملک نصرت بن ملک مظفّرالدّین باکالیجار اهداء کرده است. وی در دیباچه میگوید: «... میفرمود این بندهٔ ضعیف حقیر... محمد بن محمد را سعی باید کرد که از این...» و بدین ترتیب نام «واسعی» سهواً و در نتیجهٔ خوانش اشتباه برخی فهرستنویسان بدو داده شده است. دکتر حسن تاجبخش معتقد است این کتاب رونویسی از فرسنامهٔ صدباب و فرسنامهٔ ارسطو است.
شماره اموال :
۱۳۹۳.۰۴.۰۵۷۵۴/۰۰۰
پدید آورندگان :
[واسعی]، محمّد بن محمّد (مؤلف)
موضوع اثر :
حیوانشناسی
تاریخ خلق :
قمری (قرن ۱۱)
رنگ :
نخودی
تکنیک :
دست نویس،
دست ساز،
ابعاد :
طول (۱۶ سانتیمتر) عرض (۱۰ سانتیمتر و ۳ میلیمتر) ضخامت (۱ سانتیمتر و ۵ میلیمتر)
واقف :
حاج حسین آقا ملک