أحسن الأغراض فی التّشخیص و معالجات الأمراض _{قاجاریه صفر ۱۱۹۳ قمری (قرن ۱۲) - ۱۵ شعبان ۱۳۴۲ قمری (قرن ۱۴)}

کتابی است که محمّدبک شافعی دکتر طبّ داخلی و مدرّس و رئیس قصر عینی خدیوی قاهره در عهد محمّدعلی پاشا ـ پس از تحصیل طب و بازگشت از پاریس به امر خدیو به نگارش آن با استفاده از منابع فرانسوی پرداخت و کتاب را در دو «بخش» (تشخیص امراض و معالجهٔ بیماری‌ها) نگاشت. با اتمام کتاب، خدیو، امر به چاپ آن داد و مؤلّف با همکاری محمّد تونسی که همکار وی و ناظر مدرسه بود آن را برای چاپ آماده کردند. مقدّمهٔ کتاب به قلم تونسی است و ظاهراً این نام را وی بر کتاب نهاده است. شافعی پایان‌نامهٔ دکتری خود را که دربارهٔ دیسانتری (ذوسنطاریا) بود در خاتمهٔ بخش نخست کتاب آورد و در خاتمهٔ بخش دوّم دستور جامع داروهای مفرد و مرکّبی که خود آنها را آزموده ترتیب داد و نگارش آن را در چهارشنبه ۱۹رمضان ۱۲۵۹ق به پایان رسانده است.