قطعه نستعلیق ممتاز.قلم مشقی قاجاریه صفر ۱۱۹۳ قمری (قرن ۱۲) - ۱۵ شعبان ۱۳۴۲ قمری (قرن ۱۴)
یک قطعه نستعلیق ممتاز.قلم مشقی.صفحه پردازی :دفتری تک سطری. کاغذ :فرنگی آهار مهره نخودی زرافشان .مرکب :قهوه ای سوخته .حاشیه :تسمه اندازی به گل بهی ونخودی .جدول کشی به طلا .شنگرف.سفیدآب ولاجورد باتحریر مشکی.
با توجه به سبک و سیاق قطعه .احتمالااز میر حسین خوشنویس باشی است. وی از اکابر خوشنویسان سده سیزدهم ه. ق است. اصالتا تهرانی است و هنگام ولیعهدی مظفرالدین شاه قاجار که از تهران به تبریز می رفت خوشنویس باشی با سمت معلمی ولیعهد تهران را ترک کرد و در تبریز اقامت گزید و در سال۱۳۰۰ق وفات یافت. بواسطه همین به خوشنویس باشی تبریزی معروف است.خط وی در استحکام و استواری و قدرت قلم بی نظیر است.اجرای فضای ناب در سیاه مشق هایش نشان از استعداد فوق العاده وی دارد.
شماره اموال :
۱۳۹۳.۰۳.۰۰۰۷۸
پدید آورندگان :
سعدی، مصلحبن عبدالله (وفات: سال ۶۹۱؟ / قرن ۷ ه.ق) (شاعر)
موضوع اثر :
مصرعی از قصیده سعدی در ستایش اتابک سعدبن ابوبکر بن سعدبن زنگی بن مودود
تاریخ خلق :
قمری (قرن ۱۳)
رنگ :
زمینه: نخودی
جنس :
کاغذ فرنگی آهار مهره نخودی،
مرکب قهو ه ای،
تکنیک :
خوشنویسی با قلم نی روی کاغذ فرنگی آهارمهره نخودی،
تسمه اندازی،
جدول کشی،
پاسپارتو،
ابعاد :
طول (۱۹ سانتیمتر و ۶ میلیمتر) عرض (۴ سانتیمتر و ۶ میلیمتر)
محل نمایش :
ترنج(عدم نمایش)