انطاکی داود

​انطاکی داوود داوود بن‌ عمر انطاکی (ف: ۱۰۰۷یا۱۰۰۸ق‌)، پزشک‌ نامدار، ادیب‌، فیلسوف‌ و متکلم‌ نابینا مشهور به‌ ضریر و بصیر است. او در انطاکیه‌ زاده‌ شد و از بدو تولد نابینا و تا ۷ سالگی‌ فلج‌ بود. با این‌همه‌، در خردسالی‌ قرآن‌ و مقدمات‌ زبان‌ عربی‌ را در زادگاه‌ خود فراگرفت‌، تا آنکه‌ فاضلی‌ ایرانی‌ به‌ نام‌ محمد شریف‌ که‌ استعداد انطاکی‌ را به‌ فراگیری علوم‌ مشاهده‌ کرد، نخست‌ به‌ درمان‌ بیماری فلج‌ او پرداخت‌ و سپس‌ منطق‌، ریاضیات‌ و علوم‌ طبیعی‌ و زبان‌ یونانی‌ را به‌ او آموخت‌. داوود پس‌ از درگذشت‌ پدر، به‌ مصر و شام‌ سفر کرد و در جبل‌ عامل‌ و دمشق‌ به‌ محضر دانشمندان‌ رفت‌ و سرانجام‌ وارد مصر شد. رقبای انطاکی‌ او را به‌ الحاد متهم‌ ساختند و او از بیم‌ جان‌ به‌ مکه‌ گریخت‌ و به‌ خدمت‌ حسن‌ بن‌ ابی‌ نمی‌، درآمد و اندکی‌ بعد در آن‌جا درگذشت‌.