بغدادی ابوالبرکات

​بغدادی، ابوالبرکات هبةالله علی بن ملکا ابوالبرکات بغدادی (ف: ۵۶۰ ق) از فیلسوفانِ سده پنجم و ششم هجری بود که فلسفه‌ای مستقل داشت. در بلد تولد یافت، و به همین سبب به وی بلدی نیز می‌گفتند. هرچند لقبی که بیشتر بدان شهرت دارد، اوحدالزمان می‌باشد؛ به معنیِ یگانه دوران. وی یهودی بود اما در نهایت در سنینِ پیری به اسلام گروید. وی با ابن سینا و فلسفه او مخالفت داشت، و مشاییان را نقد می‌کرد؛ هرچند برخی از مطالب شفای ابن سینا را پذیرفته‌است. گفته شده که فخر رازی نیز در رد فیلسوفان، از نوشته‌هایِ ابوالبرکات بهره جسته‌است.