آرایه‌های تزئینی مرقع مناجات حضرت امیر
مجموعة آرایه‌های تزئینی کتابچة دعای حضرت علی (علیه‌السلام) از حیث طراحی و رنگ‌آمیزی بیشتر به شیوة اولیة دورة صفوی متمایل است که احتمالاً می‌تواند د فاصلة زمانی میانة قرن دهم هجری قمری باشد. خوشنویسی اثر با رنگه‌نویسی الوان به نهایت استادی اجرا شده است. سرلوح ساده به همراه کتیبة لاجوردی نه چندان تیره همراه با چرخش اسلیمی‌های طلایی و چرخش رنگین گل‌های ختایی و ترنج کتیبه‌ای میانب که مزین است به بسم الهه ... سفید‌آب نویس به همراه طلا اندازی با دندان‌موشی رنگی و دسته‌های گل و بوته و پرندگانو گل‌های ختایی متعدد و جدول‌کشی ساده طلایی و لاجوردی تنها عناصر آرایه‌های تزئینی این کتابچه هستند. در طراحی و اجزاء پرندگان تلاش شده که این نقوش شبیه‌سازی و واقعگرایانه باشند که این تمایل و شیوه رنگ و بوی شویة مکتب ایران و هند را دارد. ویژگی خاص تزئینی این کتابچه همانا بکارگیری نقوش حیوانی، پرندگان و پروانه‌ها به شکل طبیعت‌گرایانه است. این شیوه در پی ارتباط فرهنگی ایران و هند و مهاجرت هنرمندان ایرانی به هندوستان بوجود آمد. در ترسیم این نقوش حفظ ویژگی‌ها و جزئیات در اندازه‌های ریز مینیاتوری می‌باشد. از نمونه‌های شاخص این شیوه دو مرقع بی‌نظیر گلشن و گلستان می‌باشد که در کاخ گلستان تهران نگهداری می‌شود.