نمایشگاه گل و مرغ

​

گل ومرغ از نقشمایه های شایع درهنر ایرانی واز زیباترین سبکهای نگارگری می باشد.گل ومرغ ازقرن نهم هجری در نقاشی ایرانی به وجود امد ولی بصورت مستقل نبوده وفقط برای تزیین حاشیه کادراستفاده می‌شد.
در دوران حکومت صفویه وبا توجه به تاثیر هنر این دوره از هنر غرب گل ومرغ کم کم از حاشیه کار بیرون امد وبه صورت مستقل وبر روی مرقعات نقش بست.
پس از رضا عباسی پسرش شفیع عباسی شروع به اثاری در این زمینه پرداخت ودر دوران بعد هنرمندان بزرگی به تکمیل این هنر ایرانی پرداختند ؛ازجمله علی اشرف، اقاصادق،میرزا بابا،ومحمد هادی رامی توان نام برد ؛ به خصوص علی اشرف که بر روی زمینه ای تیره گل‌های ریز ورنگارنگ را جا می داد وصفحه را کاملا پر می‌کرد. ولی سرامد تمام استاد های بنام این هنر می‌توان به هنرمند چیره دست شیرازی استاد اقا لطفعلی صورتگر شیرازی اشاره نمود. گل وپرنده را عاشق ومعشوقی می‌دانند که در گفتگوی عاشقانه خودبه تسبیح خداوند وذکر حق می‌پردازد؛ در واقع گل ومرغ نماد موهبت الهی وتجلی لطیف پروردگار متعال می‌باشد.
در این سبک گاها پرنده ترسیم نمی‌شود ولی در صورت ترسیم آن پرنده به حالت انتظاربرای شکوفایی گل وسر شار از سر مستی وحالت صعودبه عالم غیر مادی است. هنرمند می‌کوشد بر روی رنگهای روشن وزنده با پردازهای هنرمندانه وبا نظمی خاص ودر کنار هم به ترسیم بهشت بصورت غیر واقع گرایانه بپردازد.
بانوانی هنرمند برآن شدندکه نمایشگاهی برای شناساندن این هنر ناب واصیل برگزار کنند. این هنرمندان فارغ التحصیل رشته نگارگری وزرنگاره در مقطع کارشناسی هستند که علاوه برمهارت در تمام سبک‌های رشته نگارگری به صورت حرفه ای به هنر زیبای گل ومرغ پرداخته‌اند.
امید است که برگزاری این چنین نمایشگاهایی سرآغازی برای دیده شدن هر چه بیشتر ای هنر اصیل نه تنها در سطح کشور بلکه جهانیان بشود وسرآغازی برای پیوند مردم ایران عزیز با هنر ایرانی باشد.