بیاض (نسخه‌شناسی)
بَیاض (anthology) نسخه‌ای که هر کدام از یک یا چند صفحه‌ی آن توسّط یکی از دانشمندان یا بزرگان و به دست‌خط آنان نوشته شده باشد. این نوشته‌ها معمولاً حاوی مطالبی کوتاه است که به شکل یادگارگونه برای صاحب بیاض نوشته می‌شد. حتّی گاهی بیاضی در یک خانواده چندین نسل دست به دست گشته و هر کدام از افراد خانواده از معاصران خود خواسته‌ا‌‌‌ند تا چیزی در آن بنویسند. به همین دلیل بیاض‌ها از جمله‌ی کمیاب‌ترین و گاهی ارزشمندترین نسخه‌های خطّی به شمار می‌روند. از مهم‌ترین کاربردهای بیاض‌ها، شناسایی خط دانشمندان و بزرگان است.[۱]
۱- صفری آق‌قلعه، علی (۱۳۹۰)، «نسخه‌شناخت»، تهران: میراث مکتوب، ص۱۱.