تعلیق

​تَعلیق (ta`ligh) یکی از خطوط ایرانی ـ اسلامی است که برگرفته از خطوط رقاع و توقیع و از ابداعات «خواجه تاج سلمانی اصفهانی» (ف:۸۹۷ق) است. خط تعلیق برای تحریر کتاب­‌ها و دیوان­‌های شعر به کار می‌­رفت. نیاز به تندنویسی موجب شد که در این خط پیوستگی حروف و کلمات مجاز شمرده شود و سرعت کتابت آن بیشتر شود و برای نوشتن مراسلات و مکاتبات مناسب گردد.[۱]

۱- حسینی، سیّدمحمّدمجتبی؛ امینی، بهروز (۱۳۹۰)، «درآمدی بر هنر اسلامی ـ ایرانی: خوشنویسی» با نگاه به آثار مؤسسۀ کتابخانه و موزۀ ملّی ملک، تهران: پیکره، ص۲۵.