محمدابراهیم اصفهانی زرین‌قلم
هنرمند نقاش دوران قاجار است.
او لقب محمدابراهیم نقاش‌باشی را از محمد‌شاه قاجار دریافت کرد و تا هنگام مرگ (دو سال پس از شروع سطنت ناصرالدین شاه) این لقب را حفظ کرد. عمده شهرت او به خاطر نقاشی است که از صدراعظم مملکت، امیرکبیر کشیده است.
«خواست تا بگذرد از خود یادگاری زد رقمکلک ابراهیم، دانش‌پیشه زرین‌قلم»
محمدابراهیمنقاش و قلمدان‌ساز، از شاگردان معروف عباس شیرازی بود. او مدتی به روسیه رفت و از استادان آن دیار فنون نقاشی را فرا گرفت. وی هم‌چنین در میناسازی، مجلد‌سازی، ساخت قاب آیینه، مصورسازی کتاب‌ها، مرقعات و پارچه‌های قلم‌کار مهارت داشت. از شاگردان معروف او، هادی تجویدی است که در سال ۱۲۸۷ هجری خورشیدی، با استاد خود از اصفهان به تهران آمد و در مجمع الصنایع به کارهای هنری مشغول شد. ابراهیم در مکتب شمایل‌سازی نیز آثار جالبی پدید آورد و چون در سلک درویشان نعمت‌اللهی بود، از اقطاب این سلسله، شبیه‌هایی ساخته است.
تاریخ تولد و وفات او در دست نیست، اما عمده فعالیت‌های هنری‌اش در بین سال‌های ۱۲۹۰-۱۳۳۰ هجری قمری به وقوع پیوست.