علم اَسطَرُنومیا

​

کوشش انسان‌ها برای شناخت جهان پیرامون خود درست از بالای سرشان تا اعماق آسمان­‌ها باعث پیدایش دانش ستاره‌­شناسی در بین همه تمدن‌­ها شد. در این میان، دانش نجوم دوره اسلامی می­کوشید تا علاوه بر پیگیری حرکت ستارگان و سیارات در آسمان به ماهیت؛ ساختار و اندازة آن‌ها؛ چگونگی رفتارهای حرکتی و علت این حرکات نیز بپردازد. نکتة مهم در پیدایش دانش نجوم دورة اسلامی استفاده از همة مکتب­های نجومی در دسترس یعنی نجوم هندی، ایرانی، سریانی و البته یونانی بود. مجموعه­ای از همة این دانش­ها در جریان نهضت ترجمة آثار پیش از اسلام به زبان عربی ترجمه شد و در اختیار ستاره­‌شناسانی قرار گرفت که از شرق ایران تا غرب اسپانیا به دنبال شناخت ستارگان و تعقیب حرکت‌­های آنان بودند.

دانش ستاره ­شناسی دورة اسلامی به شکل ادامة دانش نجومی یونان دستاوردهای مهمی از جمله در زمینه‌­های تعقیب حرکت ستارگان و به دست آوردن مختصات دقیق این حرکت‌­ها، ساخت انواع وسایل نجومی و کوشش در جهت شناساندن اندازة جهان در اختیار نوع بشر قرار داد.