​زرد هندی

​زرد هندی (Indian Yellow)- این ماده در صنعت رنگ هندوستان کاربرد داشته و به دلیل پایداری در برابر نور در آبرنگ‌ها و رنگ‌های روغنی هنرمندان مورد استفاده بوده است. زرد هندی، نوعی عصاره زرد آلی است که پیش از این در مونقیر ( محلی در بنگال) از ادرار گاوهای تغذیه شده با برگ درختان انبه استخراج می‌شده که در حال حاضر ممنوع شده است. اکنون این رنگینه به صورت سنتزی از عصاره خشک شده نمک منیزیوم یا کلسیم اسید اگزانتیک (C₁₉H₁₆O₁₁Mg.5H₂O) حاصل می‌شود (McBride, 2002). قسمت بیرونی این تکه‌های رنگینه‌ای قهوه‌ای یا سبز کثیف و داخل آن‌ها سبز- زرد است. این مواد را پیش از مصرف پودر می‌کنند و می‌شویند تا خالص شود که در این صورت یک نارنجی سیر غنی و شفاف به وجود می‌آید. در زیر میکروسکوپ ذرات بصورت بلوری زرد رنگ با شکست مضاعف دیده می‌شوند. زرد هندی کمی در آب حل می‌شود اما اسید کلریدریک آن را تجزیه می‌کند و باعث ته نشست اسید اگزانتیک سفید و پوسته‌ای شکل می‌گردد(جتتنز و استات، 1378، 61).

تصاویر میکروسکوپی از ذرات زرد هندی با بزرگنمایی 500 برابر- عکس بالا میکروسکوپ نوری و عکس پایین در زیر میکروسکوپ پلاریزان(McBride, 2002)