​اقلام سته

اَقلامِ سِتّه (the sextet hands) خطوط شش­‌گانه که‌ در نیمه‌ی دوّم سده‌ی سوّم هجری قمری، توسّط «ابن­ مقلۀ بیضاوی شیرازی» (۲۷۲ ـ ۳۲۸ق) از خط کوفی استخراج و ابداع شد و عبارتند از: ۱- محقَّق (جهت ثبت قصاید و اشعار)، ۲- رَیحان (جهت کتابت مصاحف و ادعیه)، ۳- نَسخ (جهت کتابت تفاسیر و احادیث)، ۴- ثُلث (خطی جلی برای کتیبه نگاری و اقلام درشت)، ۵- توقیع (جهت تحریر فرمان و منشور)، ۶- رِقاع (جهت مکاتبات و مراسلات).[۱]

۱- حسینی، سیّدمحمّدمجتبی؛ امینی، بهروز (۱۳۹۰)، «درآمدی بر هنر اسلامی ـ ایرانی: خوشنویسی» با نگاه به آثار مؤسسه‌ی کتابخانه و موزه‌‌‌ی ملّی ملک، تهران: پیکره، ص۱۹.