تحریر

 تَحریر(encasing) تَکحیل؛ دورگیری خطوط و نقوش با قلمِ سیاه در تذهیب و نیز محصورکردن اطراف کلمات و عباراتی که با زر یا الوان دیگر نوشته شده‌اند. مهم‌­ترین کاربرد تحریر در نگارش عناوین و سرفصل­‌های نسخه‌­ها بوده است، چرا که کاربرد این شیوه هم هزینه‌ی  بسیاری می­‌برده و هم زمان زیادی برای نگارش به زر و تحریر آن صرف می‌­شده است.[​۱​]به کلمات، عبارات، نقوش و یا جداولی که دورگیری شده‌­اند «مُحَرَّر» می‌گویند.

-نوشتن؛ پاکیزه­ کردن؛ سره­ کردن

۱- صفری آق‌­قلعه، علی (۱۳۹۰)، «نسخه شناخت»، تهران: میراث مکتوب، ص۲۳۲.