متحدالمآل
به معنای بخشنامه، از اصطلاحات مخصوص دوره قاجاریه به‌ویژه از زمان ناصرالدین‌شاه به بعد است و به نوشته‌هایی اطلاق می‌شد که نسخ متعددی از آن را با یک مضمون و یک‌شکل و یک تاریخ به سفارتخانه‌های دول خارجه در تهران و یا سفرای ایران مقیم در خارجه برای اطلاع ارسال می‌گردید.[۱]
[۱]- قائم‌مقامی، جهانگیر، مقدمه‌ای بر شناخت اسناد تاریخی، تهران، انجمن آثار ملی، ۱۳۵۰.