نذرنامه
سندی شرعی است که به‌موجب آن شخصی برای خدا انجام کار خیری را بر خود واجب و یا برای خدا فعلی را که ترک آن بهتر است، ترک نماید. نذر کننده را «ناذر»، مورد نذر را «منذور» و مصرف نذر را «منذورٌ به» گویند. در تنظیم این سند باید نکاتی رعایت شود مانند خواندن صیغه، بالغ و عاقل بودن ناذر، مقدور و مباح بودن نذر.۱
۱- روستایی، محسن، جزوه درسی کلاس سندشناسی سازمان اسناد ملی.