اسناد شرعی

​اسنادی برآمده از اسناد فقهی هستند شامل معاملات و احکامی که توسط شخصی ذی‌صلاح مطابق با رسم هردوره تنظیم می‌شود. ازجمله این اسناد اجاره‌نامه، شراکت‌نامه، حبس‌نامه، آزادنامه، توبه‌نامه، وصیت‌نامه، نذرنامه، مصالحه‌نامه، اقرارنامه، شهادت‌نامه، اظهارنامه و حکم قضایی، ورقه حکمیه و... است. لذا به سندی که بین دو نفر و دو گروه تنظیم شود و شامل عقد و ایقاعات باشد سند شرعی گویند. این دسته از اسناد دارای اصطلاحات خاص خود می‌باشند همچون ارباب حل و عقد، حاکم شرع، ایجاب، ایقاع، تؤدیه، حصه، خیارات، شرط، ضمان درک، حصه شایعه، صیغه، عقد، عقد لازم، قبض، ملک، منقول و غیرمنقول، منافع.[۱]

[۱]- روستایی، محسن، جزوه درسی کلاس سندشناسی سازمان اسناد ملی.