ابن حاجب
ابن حاجب ابوعمرو جمال الدین عثمان بن عمر (۵۷۰-۶۴۶ق) نحوی و فقیه مالکی در منطقه صعید مصر، دیده به جهان گشود. خاندانش احتمالاً از کردان ساکن دونه (قریه‌ای در همدان) بودند و نسبت‌های دوینی و روینی که به وی داده شده، ظاهراً تصحیف دونی است. او در قاهره به فراگرفتن قرآن پرداخت و سپس فقه مالکی آموخت. ابن حاجب ظاهراً تا ۶۱۶ ق در قاهره بود، سپس آنجا را به قصد دمشق ترک گفت. وی پیش از آن‌که به دمشق برسد، ظاهراً چند ماهی در بیت المقدس ماند؛ زیرا شماری از مجالس امالی وی در ۶۱۶ ق در بیت المقدس تشکیل شده است. وی سرانجام در ۶۱۷ ق وارد دمشق شد و در زاویه مالکیه جامع اموی عهده‌دار تدریس علوم اسلامی گردید و طالبان علم از هر سو برای آموختن صرف و نحو و قرائات نزد وی شتافتند. در اواخر عمر از قاهره رخت بربست و روی سوی اسکندریه نهاد و همان‌جا درگذشت.