چوب سرخ (چوب برزیلی)

​چوب سرخ (چوب برزیلی)(Brazil Wood)- رنگینه قرمزی که در قرون وسطی از سیلان آورده شده و مورد استفاده قرار می‌گرفته است. این ماده مذکور مدت‌ها قبل از کشف کشور برزیل شناخته شده و به چوب برزیلی موسوم بوده است. این رنگینه قرمز طبیعی از چوب درخت کازالپینیا برازیلینزیز (Caesalpinia Braziliensis) حاصل می‌گردد. یا درخت دیگری به نام پرنامبوکو (Pernambuco) که در جامائیکا و برزیل وجود دارد، چنین ماده رنگی را با دو برابر درخت اولی حاصل می‌آورد. همچنین انواع دیگری از درختان خانواده لگومینوس دارای ماده رنگی مناسب هستند. قسمت داخلی درخت زنده به رنگ زرد روشن است ولی در معرض نور خورشید به سرعت به رنگ قرمز سیر درمی‌آید. عصاره چوب برزیلی از جوشاندن تراشه‌های ریز چوب در آب و غلیظ کردن مایع در خلا به دست می‌آید. این مایع برازیلین (C₁₆H₁₄O₅) است که در معرض هوا تشکیل برازیلئین (C₁₆H₁₂O₅) را که دارای رنگ قرمز سیر تا قهوه‌ای است را می‌دهد. یک روش قدیمی برای تهیه این ماده، مخلوط کردن تراشه‌های چوب با زاج سفید داغ و رسوب دادن آن به وسیله سود سوزآور است. رنگینه حاصل از چوب سرخ در آب و الکل نامحلول است ولی در مواد قلیایی حل شده و به رنگ قرمز- قهوه‌ای در می‌آید. اسیدهای معدنی نیز آن را تجزیه و تولید محلولی به رنگ زرد یا قرمز پرتقالی می‌کنند. این رنگینه در برابر نور شدید مقاوم نیست و بنابر گفته‌ای در قرون وسطی حتی بیشتر از روناس در رنگرزی، نقاشی و ساخت جوهر کاربرد داشته است (جتتنز و استات، 1378، 19).