یرلیغ
واژه‌ای ترکی مغولی است و از اصطلاحات دیوانی دوره ایلخانی که به کلیه انواع فرمان‌ها اطلاق می‌شد. در تنظیم یرلیغ‌ها رسم بود جای آن را در متن سفید می‌گذاشتند و در حاشیه برابر همان سطر واژه یرلیغ را به آب زر می‌نوشتند.۱
۱- قائم‌مقامی، جهانگیر، مقدمه‌ای بر شناخت اسناد تاریخی، تهران، انجمن آثار ملی، ۱۳۵۰.