تشعیر
تَشعیر (historiated border-painting) تزیین حاشیه‌ی نُسَخ و مرقّعات با نقوش گیاهی و جانوری به رنگ طلایی یا رنگی تیره‌تر از زمینه. تشعیر در نسخه‌های خطّی به صورت مناظر زیبا همراه با گُل و برگ، سنگ، صخره و حیوانات گوناگون که با یکدیگر در جدال و درگیری بوده و «گرفت‌و‌گیر» نام داشت، طرّاحی می‌شده است.[۱]
۱- قلیچ‌خانی، حمیدرضا (۱۳۷۳)، «فرهنگ واژگان خوشنویسی و هنرهای وابسته»، تهران: روزنه، ص۳۸.