جامی عبدالرحمن

​جامی، عبدالرحمن نورالدّین عبد الرّحمن بن احمد بن محمد (۸۱۷-۸۹۸ق) معروف به جامی؛ شاعر، موسیقی‌دان، ادیب و صوفی نام‌دار است. تحصیلات مقدماتی را در خرگرد جام گذراند و در حدود سیزده سالگی همراه پدرش به هرات رفت. جامی مقدّمات ادبیات فارسی و عربی را نزد پدرش آموخت و در نظامیه هرات علومی همچون صرف و نحو، منطق، حکمت مشایی، حکمت اشراق، طبیعیات، ریاضیات، فقه، اصول، حدیث، قرائت، و تفسیر را به خوبی آموخت. در این دوره بود که جامی با تصوّف آشنا و مجذوب آن شد به‌طوریکه در حلقه مریدان سعدالدین محمد کاشغری نقشبندی درآمد و به تدریج چنان به مقام معنوی خود افزود که بعد از مرگ مرشدش (۸۶۰ق) خلیفه طریقت نقشبندیه گردید. پس از گذشت چند سالی جامی راه سمرقند را در پیش گرفت و تحت حمایت الغ بیگ قرار گرفت. جانشینان الغ بیگ خصوصاً سلطان حسین بایقرا و امیر او علیشیر نوایی تا آخر عمر او را محترم می‌داشتند.