تسلیت کتابخانه و موزه ملی ملک برای درگذشت استاد سیدعبدالله انوار
کتابخانه و موزه ملی ملک درگذشت استاد سیدعبدالله انوار، نسخهشناس، تهرانپژوه، مورخ و منطقدان را به همه دوستداران فرهنگ تسلیت میگوید.
دانشمند و اندیشمند بزرگ تاریخ معاصر ایران به دنیای دیگر رخت بربست
تسلیت کتابخانه و موزه ملی ملک برای درگذشت استاد سیدعبدالله انوار
کتابخانه و موزه ملی ملک درگذشت استاد سیدعبدالله انوار، نسخهشناس، تهرانپژوه، مورخ و منطقدان را به همه دوستداران فرهنگ تسلیت میگوید.
به گزارش روابط عمومی موسسه کتابخانه و موزه ملی ملک، وقفشده بر آستان قدس رضوی، استاد سیدعبدالله انوار روز پنجشنبه 18 اسفند 1401 خورشیدی پس از یک دوره بیماری و درمان در بیمارستان، در پی کهولت، در منزل شخصی درگذشت. او زاده ۱۸ مرداد ۱۳۰۳ در تهران بود. پدرش سیدیعقوب انوار شیرازی از روحانیان، مجتهدان و فعالان جنبش مشروطیت ایران و نماینده مجلس بود. تبار خانوادگی او به سیدنعمتالله جزایری، فقیه بزرگ عصر صفوی میرسید. نام خانوادگی انوار نیز از کتاب «انوار نعمانیه» تالیف آن فقیه نامدار برآمده است.
سیدعبدالله انوار از بزرگترین نسخهشناسان معاصر ایران به شمار میآید. او همچنین بر دانشهای گوناگون همچون ریاضی، منطق، موسیقی، تاریخ، فلسفه، تهرانشناسی، نسخهپژوهی، فهرستنویسی و تصحیح نسخههای خطی چیرگی داشت و آثار برجسته برجای گذاشت. زندهیاد انوار بیش از دو دهه رییس بخش نسخههای خطی کتابخانه ملی ایران را برعهده داشت. تصحیح کتاب «جهانگشای نادری» از آثار درخشان او به شمار میآید.
استاد سیدعبدالله انوار به واسطه دوستی پدرش با حاج حسین آقا ملک، همچنین علاقهمندی خود به کتابخانه و موزه ملی ملک، بارها از این گنجینه دیدار داشت، همچنین به دستاویز دورهها و کارگاههای گوناون آموزشی در زمینههای کتابشناسی، نسخهشناسی و شناخت کاغذ، دستاوردهای گرانسنگ علمی و پژوهشی خویش را به دوستداران فرهنگ و تمدن اسلامی- ایرانی عرضه کرد. سخنرانیهای ارزشمند این استاد زندهیاد، در آیینهای گوناگون در کتابخانه و موزه ملی ملک همچون گشایش تالارهای جدید کتابخانه و گشایش تالار موزهای علوم در ایران اسلامی، از یادگارهای ماندگار آن استاد فقید در موقوفه حاج حسین آقا ملک به شمار میآید.
کتابخانه و موزه ملی ملک همزمان با تسلیت درگذشت این دانشمند و اندیشمند بزرگ تاریخ معاصر ایران، شما را به دیدن گزیدههای از تصویرهای حضور او را در این موقوفه در سالهای گذشته فرامیخواند؛