ابن بابویه

​ابن بابویه: ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی (۳۰۶-۳۸۱ق) معروف به شیخ صدوق در قم متولد شد. تولدش با آغاز نیابت حسین بن روح، سومین نائب خاص حجت بن حسن (عج) هم زمان بوده‌است. پدر شیخ صدوق علی بن حسین بن موسی بن بابویه، از فقهای بزرگ شیعه و در زمان امامان حسن عسگری و حجت بن حسن (عج) می‌زیسته و مورد احترام آن امامان بوده‌است. وی از طرف رکن الدوله دیلمی پادشاه ری به آن شهر دعوت شد و در آنجا اقامت گزید و نزد آن پادشاه شیعی و وزیر نامدار و دانشمندش صاحب بن عباد با احترام زیاد می­زیست و ریاست روحانی شیعیان عصر به او رسید. وی سپس به شهرهای خراسان، ماوراءالنهر، نیشابور، بلخ و بخارا سفر کرد و به منظور حج و زیارت ائمه به حجاز و عراق رفت و در شهرهای کوفه و بغداد دانشمندان از محضرش استفاده کردند و سپس به ایران بازگشت و در سال ۳۸۱ ق در ری از دنیا رفت.