حوّاء

​

الحَوّا به روایت فصول­ الطّبری ـ «در بیان صورت حوّاءست که به فارسی مارگیر است، چه مشتق است از حیّه، تخیّل نموده­ اند آن را به­ صورت مردی که سر او به سمت شمال و دو پای او به سمت جنوب تا نزدیک به پشت صورت عقرب و برپا ایستاده و به دو دست خود ماری را گرفته که کمر مار بر نشیمن او واقع است و سر مار محاذی شانۀ چپ اوست از سمت مغرب و دُم مار محاذی شانۀ راست اوست، از سمت مشرق و کواکب مرصودۀ اصل این صورت بیست­ وچهار است و کواکب مرصودۀ خارج این صورت پنج است و رأس این صورت کوکبی است از اعظم قدر سیُّم و در سمت مغرب مجرّه که با نَسرَین بر مثال مثلث شبیه به متساوی­ الاضلاع است که چون نَسرَین را قاعده سازی، این کوکب بر زاویۀ آن مثلث است و رد سمت جنوب و مغرب این کوکب به دوری سه ذرع تخمیناً دو کوکب نزدیک به­ هم می­ باشند به فاصلۀ یک وجب، یکی مقدّم و دیگری تالی، آن دو بر شانۀ چپ این صورت است...» (فصول الطّبری)

تصویر صورت فلکی حوا از نسخه خطی صورالکواکب عبدالرحمان صوفی

 الحَوّا به روایت منجّمین ـ حوّاء، صورت فلکی حیّه (مار) را به دو نیم تقسیم می­ کند. این صورت روی خط استوای آسمان قرار گرفته و جزئی از منطقه­ البروج است. در شرایط مساعد، 51 ستارۀ آن رؤیت می­ شود. در نزدیکی ستارگان β و γ، دسته­ ای از ستارگان جای دارند که پیش از این صورت فلکی جداگانه­ ای به ­نام «گاو پونیاتوفسکی»(Taurus Poniatowski) بوده­ اند، اما امروزه جزئی از حوّاء به حساب آمده و حدود 80 ستاره را شامل می­ شوند. حوّاء از نظر داشتن خوشه­ های ستاره ­ای، به­ ویژه «خوشه­ های کروی» غنی است. خوشه­ های کروی حوّاء عبارتند از: M9، M10، M12، M14، M19، M62، M107 و نیز خوشه­ های باز IC4665 و NGC6633.